z tęsknoty do...

słońca, rozgrzanego piasku, beztroski, podróży, wakacji, odpoczynku, tego momentu

 

Dune d'Arcachon, Francja, luty (sic!) 2008

eespace brocante

Na pchlim targu czas wydaje się biec nieco innym torem. A może wręcz wielotorowo, bo każdy przedmiot wpisany jest w swoją indywidualną diachronię. To, że zgromadzono je synchronicznie w jednym miejscu, to tylko stan przejściowy. Rozpierzchną się za chwilę jak podróżni na dworcu kolejowym. Choć przez moment razem, za chwilę każdy powróci do swej prywatnej historii.

prawie jakby pozowali przede mną do zdjęcia. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że patrzą w mój obiektyw.

puszczam oko do Szafiarek;)

une verre du vin rouge

Pół roku we Francji i już nic nie jest takie samo.

specjalnie dla niemiłośników upałów

a specjalnie dla Karo, duże zdjęcie, bo mam litość;)
Zdecydowanym argumentem za zimą (choć absolutnie nie chcę dowodzić o jej wyższości!) jest tzw. argument tarzania, nie mylić z argumentem Tarzana. Spójrz za okno. U Ciebie też błoto i psie kupy? A teraz spójrz na załączony obrazek. Już wiesz, na czym polega argument tarzania? ;)

Cordoba, sierpień 2009.

Temperatura powietrza jest trudna do zniesienia. Przez upał, wydaje się, że wszystkie budynki są tak wyschnięte, że za chwilę się rozsypią. Jak zamki na plaży, kiedy piach już wyschnie. Zmienia się percepcja. Wszystko lekko faluje przefiltrowane przez rozedrgane powietrze.

niezdecydowanie

Toulouse, Pont Neuf na Garonnie. Wydawało mi się, że barwne podświetlenie nadaje mostu tego czegoś. Ale może jednak czarno-biały? Która wersja bardziej się Wam podoba?

Alina, której odbiło

Fotka na życzenie (może to początek cyklu?;) )

To zdjęcie jest uszkodzone. Robione starą Prakticą (tak, drogie dzieci, aparat, który działał BEZ BATERII!), obrazy utrwalało się nią na kliszy. Tu, o ile dobrze pamiętam, trafiło na ostatnią klatkę kliszy. Ale na świecie nie ma przypadków.

Zdjęcie zostało zrobione w Rzymie, na Campo di Fiori. Pomnik upamiętnia postać Giordano Bruno.

Matka Boska Hippisowska

Wyznawcy Pewnego Kultu Religijnego usypali kopiec nad rzeką. Na kopiec ów zaczęli znosić drewniane przedmioty, zwykle w postaci dwóch poprzecznie połączonych deseczek, czasem bogato zdobione. Przynosili przedmioty w takiej ilości, że kopiec ziemny pokrył się małymi kopczykami drewna i paciorków, istne kolorowe usypisko. Praktyka ta miała przejednać łaski bóstwa, zapewnić pomyślność i świadczyć o oddaniu dla wyznawanej idei...

Litwa, Góra Krzyży.

patrząc pod nogi, nie zapomnij by spojrzeć w górę

tak, to jedno z moich ulubionych

ot wzgórze za miastem zwanym Toulouse

kryptoreklama peugeota

znajdź peugeota na obrazku:)

od czego by tu...

Zacząć! Przede wszystkim należy zacząć. Czasem potrzebna jest motywacja osób trzecich. Zmotywowana więc przez osoby trzecie (którym jestem wdzięczna za słowa uznania i kopa mobilizującego) otwieram tę oto małą galerię. Założenie (że przywołam niecnie tak znamienitą nazwę) to MiniMax: minimum słów, maksimum obrazu. Nie mogę jednak obiecać, że tak będzie:)

No to na początek...